woensdag 13 februari 2013

Dinsdag 12 feb.

Vandaag om half 8 eruit en rustig de tent ingepakt. Deze was drijfnat van de regen van afgelopen nacht. Als ontbijt had ik een power müsli reep en een hand vol met noten mix. Een uurtje later was ik weer op weg. Na een paar kilometer reed ik door Mitchells Gully, een stadje met een dozijn huizen. Volgens de Engelsman die ik gisteren op de camping trof was dat eind 19e eeuw, vw de goudvondsten, een bloeiende stad geweest met wel meer dan 45.000 inwoners. Nadat al het goud gedolven was trok iedereen er net zo snel weer weg.
Bij de Pororai rivier heb ik de auto op een parkeerplaats gezet en heb een track van ruim 2 uur gelopen langs de rivier door een stuk regenwoud. Erg vochtig was het dus ik moest mijn tempo naar beneden bijstellen.
Daarna verder over State Highway 6 naar het zuiden. Deze weg is door Lonely Planet verkozen in de top 10 van meest bijzondere kustwegen ter wereld. Enorm mooie vergezichten; enerzijds de gevarieerde begroeiing van de bergen aan de linker kant van de weg anderzijds rechts de enorme golven die tegen de rotsen en op het strand beuken. De weg is vaak nat van de nevel die daarbij ontstaat. Ik ben meerdere keren uitgestapt om van dit schouwspel te genieten. Bij Punakaiki uitgestapt om de "Pancake Rocks and Blowhole" te aanschouwen. Zelfs hier kom je busladingen Chinezen met gids tegen..lol. De naam "Pancakes" is gekozen omdat er horizontale gleuven in de rotsen zitten; alsof het een stapel pannenkoeken betreft. De "Blowhole" is een groot gat recht naar beneden van ongeveer 2 voetbalvelden groot in de rotsen. Dmv een horizontale gleuf kan het woeste water erin komen. Als zo'n golf dan tegen de achterwand van dat gat komt dan lijkt het alsof je een explosie hoort. Al met al een machtig geluid en gezicht!
Bij het informatie kantoor van het D.O.C. een heli-hike geboekt voor aanstaande zondag. Het weer zal dan weer beter zijn (geen laaghangende bewolking zoals nu). Van de 3 uur dat dit duurt begin ik met een half uur heli-sightseeing over de bergen en de verschillende gletchers, wordt ik op de Franz Josef Glacier gedropt waar ik 2 uur met een gids ga lopen. Daarna weer opgepikt door de heli en nog een half uur vliegen. En eenmaal weer op de grond lekker nagenieten in een hot thermal spring.  Wat een leven....
De volgende stop was een apotheek in Greymouth waar ik een anti-histamine crème heb gekocht tegen de ontzettende jeuk die de beten van de sandflies nalaten. Ik wordt helemaal geschuffeld van die beesten! Verder naar het zuiden schijnen ze nog vele malen agressiever te zijn. Dat wordt nog meer spuiten en smeren. Later op de dag een basic-campsite gevonden in Gouldsborough; óók alweer een stadje met een groot goudkoorts verleden. De tent daar opgezet en gekookt oftewel een kommetje heet water in een zakje gedaan en heerlijk pasta gegeten. En ik had gelijk een vriend erbij; een Weka die rond me blijft hangen. Een Weka is een soort bruine tamme kip die je overal tegenkomt. Voor morgen heb ik nog geen vastomlijnde plannen.