donderdag 14 februari 2013

Donderdag 14 feb.

Vanmorgen alles op m'n gemak gedaan. Ik ging pas tegen tienen weg richting de gletchers. Arriveerde er om half 2 en boekte voor 4 nachten in een hostel (2 pers. kamer). Na de lunch naar het einde van de Franz Josef gletcher gelopen. Een half uur gelopen op keien en nog eens keien. Bij het einde was de gletcher goed te zien. Een machtig gezicht moet ik toegeven. Het smeltwater is het begin van de rivier de Waiho. Wat deze gletcher en de Fox gletcher, die hier 25 km verderop ligt, zo speciaal maakt is dat nergens ter wereld een gletcher zo dicht bij een kust uitmondt. In dit geval maar 20 kilometer. Weer terug in het dorp heb ik mn gletcher tocht van zondag vervroegd naar morgenmiddag zodat ik zaterdag weer hier weg kan. Ook wat ansichtkaarten gekocht voor verzending naar het thuisfront. De toeristische excursie naar Doubtful Sound heb ik ook geboekt. Die duurt een hele dag en vertrekt vanuit Manapouri, in Fjordland, over Lake Manapouri dan een half uurtje met een bus en daarna een boottocht over de fjord Doubtful Sound. In de fjord zijn de mooiste watervallen te aanschouwen evenals dolfijnen. Dat zit dus ook in de pocket.
Toen ik om 6 uur weer in de hostel kwam was er een vegetarische soep voor de gasten gekookt dus dat ging er na zo'n dag wel in. S'avonds de ansichtkaarten geschreven en gekletst met andere backpackers. 
De tweede foto is het enorme stenenbed wat achterbleef na het smelten van de gletcher sinds de laatste 100 jaar.

Woensdag 13 feb.

Vanmorgen toen ik wakker werd regende het dus de tent nat ingepakt en achter het stuur gekropen. Na ongeveer een kilometer zag ik dat er een 20 minute track was; "Tunnel Terrace Walk". Deze gaat eerst door een 40 meter lange smalle tunnel (gelukkig had ik mijn hoofdlamp meegenomen) en daarna slingerend door dicht bebost gebied. Het einde van de track ging weer door een zelfde tunnel en kwam uit 100 meter links van de parkeerplaats. Dus dat was mijn ochtendwandeling voor deze dag. Deze tunnels werden gemaakt door goudzoekers zodat het voor hun makkelijker was om naar de vindplaatsen te kunnen komen.
Daarna terug gereden naar Greymouth om ani-histamine tabletten te kopen, want ondanks de zalf was het bijna de hele nacht weer krabben geblazen.
In de bibliotheek kan je gratis met een pc op internet. Het was erg druk dus moest ik een afspraak maken. Uiteindelijk kon ik om kwart voor twaalf. Ik wil de Routeburn track als ik hem gelopen heb ook weer terug lopen zodat ik gelijk weer bij mijn auto ben. Ik heb mazzel want in de laatste hut was er nog maar 1 plaats over en die is voor mij. Dus dat is dan nu ook geregeld.
Na de lunch doorgereden richting Hokitika, een klein dorpje aan de zee, maar wel met een hele grote stenen kerk. Het is best wel vreemd dat die kerk opgebouwd is uit steen. De meeste gebouwen zijn houten gebouwen; dat wordt gedaan vanwege de vele aardbevingen die dit land teisteren (een houten huis beweegt een beetje mee).
Aan Lake Mahinapua m'n tent opgezet en heerlijk in het meer gezwommen. Het water had een heerlijke temperatuur. Even en wasje gedaan en een mok thee gezet.
Op de foto met het afdak daar ligt een oude stoom aangedreven raderbootje onder die hier in 1890 op het meer gebruikt werden.
Straks een heerlijke maaltijd in elkaar flansen...:-)